تنها توئی تو که میتپی به نبض ِ این رهایی
تو فارغ از وفور ِ سایه هایی
باز آ که جز تو جهان ِ من حقیقتی ندارد
تو میروی که ابر ِ غم ببارد
به سمت ِ ماندنت راهی نمیشوی چرا
گاهی ستاره هدیه کن به مشت ِ پوچ ِ شبها
شمرده تر بگو با من حروف ِ رفتنت
تا من بگیرم از دلت همه بهانه هارا . . .
آشوبم آرامشم توئی به هر ترانه ای
سر میکشم توئی سحر اضافه کن به فهم ِ آسمانم
آشوبم آرامشم توئی به هر ترانه ای
سر میکشم توئی بیا که بی تو من غم ِ دوصد خزانم
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: فرناز
[ یک شنبه 14 تير 1394
] [ 1:18 قبل از ظهر ] [ PH.mehdi ][ ]