__ VA3TO __

hamin emroz y afarda 

delam ra gom khaham kard 

az bas 

taaaaaaaaaaaaaaaaannnnnnnnnng 

shode

vagti  havast nist baz asheget misham

vagti  havasam nist arom biya pisham

vagti     havaset nist che didani mishi

bazam behem sar mizani?????

ya mano yadet rafte eshgamm

farnaz

darket mikonam  midonam darkam mikoni 

tahamolam kame  nemitonam  

man  bito  ...

duset daram   kheyli mamnun ke hasti  

farnaz

bito be sar neishavad   bekhoda  nemishavad  

و مرگ مُردن نیست:
و مرگ تنها نفس نکشیدن نیست!
من مرده گان بی شماری را دیده ام
که راه می رفتند؛
حرف می زدند؛
سیگار می کشیدند؛
و خیس از باران
انتظار وُ تنهایی را درک می کردند ...

- حسین پناهی

man  har rooz mimirammmm  va to nemibini

divuneye cheshatam deltangetam

بگذاشتیم غم تو نگذاشت مرا

حقا که غمت از تو وفا دارتر است

من جايِ تمام كساني كه
دلتنگ نمي شوند برايت
من جايِ تمام كساني كه
بي تابِ چشمهايت نيستند
من جايِ تمامِ كساني كه
گفتند دوستت دارم و تو ماندي
و آن ها نماندند
من جايِ تمامِ بوسه هاي
نيمه راه
آغوش هايِ جا مانده
جايِ تمامِ - يادم تو را فراموش - ها
من اصلا جاي خودِ خدا هم
دلم برايت تنگ شده
بگذار مردم بگويند كفر مي گويد
گفتم مردم ؟
اصلا من را چه به مردم
من را همان خدا كه چشمانِ تو را آفريد
تا من ديوانه ات شوم
كافيست !
همه چيز زيرِ سرِ همين خداست
كه تو را بي هيچ دليلي انقدر
برايِ دلِ من عزيز كرده
كه حتي به وقتِ دلگيري
دلتنگت باشم
همين خدايي كه
مي داند تو گذرت هم اين حوالي نمي خورد
اما باز كلمات را
مجبور به نوشتن براي تو مي كند
من
جاي تمام كساني كه كنارت هستند
جاي تمام كساني كه تو را مي بينند
جاي تمام كساني كه در قابِ چشمانت
جا دارند
جاي تمام كساني كه تو هرروز از حواليِ شان
گذر مي كني
دلم برايت تنگ شده

inaroo nigaaaaaaaaaa  che nazaaaaaaann   

azizaaaaammmmmmmmmmmmmmmmm

hanozam mishe asheg shod  to bashi kare sakhti nist 

mano hala navazesh kon  hamin hala ke  tab kardam 

shayad in akharin bare k ein ehsase ziba hast 

age lamsam koni shayad be donyaye to bargardam

چرا کسی نمی فهمد
که هیچ چیزی 
بیشتر از خیال تو 
برایم آرامش نمی آفریند؟
چرا کسی باور نمی کند
که شکوه آن لحظه، 
به تمام روزهای فردایم می ارزد؟

فردا چندمین بی تو است...............قسم به صاحب اسمت که سخت است......
کودک دلم را با کدام بادکنک و آب نبات سرگرم کنم که بهانه ی نبودنت را نگیرد.....
نفس کم می آورم.......در هجوم خاطراتت ...مهربانم.......
(فقط برای تو نوشتم)کاش باد به گوش دلت برساند...........فقط برای تو نوشتم..... مهربان.

نمی تونم دورشم از تو ، نمی تونم که بمونم
من نه شاهزاده ی عشقم ، نه شهاب آسمونم
تو نه نیستی و نه هستی ، دیگه خسته ام از خیالات
مونده بی جواب و مبهم ، توی زندگیم سوالات

تو یه رنجی تا همیشه اگه جون نگیره ریشه ، اگه باز بگی نمی شه 
اگه یک روزی بدونم بودن و موندن یادت واسه قلب عاشق من که یه عمری عاشقت بود مثل درد زهر نیشه

تو که هستی ، زندگی هست ، قدرت هر خستگی هست

می شه دست قسمتو بست ، زیر ذره های لعنت که یه دشمنه تو خلوت که می کوبه ،

می سوزونه هر خیال عاشقونه ، بود و خوند و موند و نشکست

زیر درد و خط کشیدی .... ضربدر زدی رو اسمم
تا بدونم که به عشقت ... تا که جون دارم تلسمم

قرارمون كجا باشه، فقط بگو كجا بيام..
چه كوچه اى، چه ساعتى، توسايه ميشى پا به پام...

man harfi nadaram bezanam  ...

be in omid ke  sari be  inja mizani  minevisam 

omidvaram khube khub bashi  kheyli khub 

hala age telegramet nemadin onja mimund ham  chizi nemishod 

midunam  motanaferi azam  

shayadham  hata motanafer ham nisti ke 

in  az badbakhtiyame 

man  kash mitunestam  kashhhhhhhhhhhhhhhhhh

kashhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

kashhhhhhhhhhhhhhhhhh

harf bezanam     

hamishe bekhand  

fadat

veda harfe  bozorgiye baraye kasi ke del dade ast

bayare man  zaheri baraye to vageyii 

sarneveht neveshte shoe  tagsire man nabod  

nemishe avazesh kard 

  dar hozure hame distat daram

eydetoon mobarak  ishala  dirozo emrozo  haroz khosh bashin   fadaaaaaaaat bus bus

یک صندلی نزدیکتر به تو نشستن..
چند قدم بیشتر با تو راه رفتن..
خوشبختی
کوچکترین لحظه‌های حضورِ توست..

 

fereshteye mordadiye man  kojayiiiiiiiiiiiiii

آهای خزون داغ باغ بی بهاری
شبیه چهره‌ام شدم کجای کاری؟

من ایستگاه آخرم عبور آخرین قطاری
در امتداد ساقه‌ام تو ارتفاع بی مهاری

تو بمان شاید پروازم قفسی نچشد

نفَست طمع لحظه را به ترانه کشد

تن زنجیر به تن

بی پروانه شدن

شبیه سایه ام غروری ناشاد

شبیه تلخ آرزوهایی که بی تو رفته به باد

بیا که همهمه ام نمیرسم به صدا

شبیه تلخ آرزوهایی که بی تو رفته به باد

بیا که ترجمه  ای سکوت آینه را

کو گل شب بوسه ای که مرا ببرد؟

کو دلِ لیلاچه ای که جنون بخرد؟

دلـم بهـانه ی تـو را دارد
تـو میدانی بهـانه چیسـت !
بهـانه همـان اسـت که شب ها 
خـواب ازچشـمِ خیس من میدزدد...
بهـانه همـان اسـت که روزهـا 
میـانِ انبـوهی از آدم هـا ، چشمـانم را پـیِ تـو میـگردانـد...
بهـانه همـان صبـریسـت که به لبـانم سکوت میدهـد
تـا گلایه ای نکنـم از نبـودنت...

تو شوخي شوخي به خودت وابسته ام كردي و من جدي جدي دارم بي تو ميميرم!

fadat ino didam  yadam oftad anar dost dashti goftam

bezaram bebinii

چرا هزاران نفر سر راهمان قرا می گیرند و ما تنها دلبسته ی

یکی شان می شویم؟

گاهی چه بی گناه ، دلت پیر میشود

اینجا همان دمی است که زود دیر میشود

گاهی به رغم تشنگی عشق ، عاقبت

با حسرتی فقط ، عطشت سیر میشود

گاهی همان دو چشم که رامت نموده بود

بی رحم چون کمان کمانگیر میشود

گاهی همان گلی که به دل پروراندیش

خارش به سینه ات چه نفس گیر میشود

گاهی که آرزوست بغل سازیش به مهر

تنها سراب اوست که تصویر میشود

گاهی نیایشت که فقط بهر وصل بود

چون نیست قسمتت ، به دلت تیر میشود

گاهی صدای بارش باران که دلربا ست

با چتر تک سواره چه دلگیر میشود

گاهی که ضرب و جمع به راهی نمی رسد

من کم شوم ز یار ، چه تفسیر میشود

گاهی مسیر عشق ، ز پیکار عقل و دل

از تیزی و خطر ، چو شمشیر میشود

گاهی که منطقت ندهد پاسخت به دل

باید نشست و دید ، چه تقدیر میشود . . .

محمد علی نجفی زاده

و وقتـــــــــــــــی تــــــــنــــــــــهــایـــــی  

دنـیای دو نفره خــیـالت عذابـت می دهد
__________________________[ph]

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﻥ که

ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ...

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷند

ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ

ﻧﺒﻮﺩﺷﺎﻥ ﻧﺎﺑﻮﺩﺕ ﻣﯿﮑﻨﺪ...

ﻣﺜﻞ

ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺴﯽ

ﻧﮕﺎﻩ ﺧﺎﺻﯽ

ﺻﺪﺍﯾﯽ

ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﯽ

ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻼﻡ ﻫﺎﯾﯽ ...

ﻫﺮ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ

ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪ

ﮐﻪ ﺑﺎ ﯾﺎﺩﺵ

ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺍﺯ ﺷﺎﺩﯼ ﯾﺎ ﻏﻢ

ﭘﺮ ﺍﺷﻚ ﺷﻮﺩ،

و با تمام دلت دوستش داشته باشی...

ﻫﺮﮔﺰ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﺮﺩﻩ ای

زندگی قبل تو با من بد بود
سرد و خسته بین مردم بودم
من به هرکسی رسیدم غم داشت
من همیشه عشق دوم بودم . . . 
یه نفر قبل من اینجا بوده
که من از خاطره هاش ترسیدم
این گناه من نبوده که تورو
یکمی دیرتر از اون دیدم
تو با من باش و یه کاری کن بره
یادش از دنیای دیوونه ی من
بذار این خونه بهم حسی بده
که بشه صداش کنم خونه ی من
توی عکسی که ازش جامونده
خیره می شم و دلم می لرزه
چی تو این نگاه غمگین دیدی
که به خنده های من می ارزه . . .

bu aksham olurum beni kimse tutamaz

 beni sen bile tutamasin  yildizlar tutamaz

bir uchurm gibi dusherim gozlerinden gozlerin beni tutamaz

جای خوبیست زمین، فکرت اگر بگذارد

شعر غمگین تو دست از سر شب بردارد