__ VA3TO __

فرقی نمی‌کند گاهی
در اتاقِ آشنای خود از خواب بیدار شوی
یا سلولی که دیوارهایش
بیش از تمامِ لغت‌نامه‌ی «دهخدا»
کلمه بر خود داشته باشند.
وقتی که دیوارهایی نامرئی 
مدام حبسی بودنت را به تو یاد آور می‌شوند
و نوری که از درزِ کِرکِره‌ها می‌تابد
لباسِ راه راهِ زندانیان را
به تو می‌پوشاند
تا مجرم بودنِ خود را از خاطر نبری.

تو شعر می‌نویسی 
پس مجرمی
و باید خو کنی 
به دروغ‌های شاخ دارِ گربه‌ای
که تنها 
به آسه رفتنِ موش‌ها ایمان دارد